zaterdag 16 februari 2013

Hee Olga, een moose!

Now we’re talking. Vandaag ziet Alaska eruit zoals Alaska eruit moet zien, zegt Eef. Vannacht is er een dik pak sneeuw gevallen. Een heul dik pak. De stilte is nog stiller. Ik ben blij dat Storm voor het nodige lawaai zorgt –compleet met hoge tonen-, anders zou ik bij thuiskomst dood neervallen als mijn boenders mij weer zien en naar ik mag hopen, wat vreugdekreten slaken bij de aanblik van hun serene en zeer uitgeruste moeder.

Storm scoorde overigens vanochtend zeker weer punten: hij maakte met zijn shuffle mijn trappetje schoon. En dat is fijn. Want zo handig ben ik niet en al helemaal niet als er een berg sneeuw in de omgeving ligt waar ik doorheen moet ploegen. Het is nu echt een ansichtkaart. En mijn geluk is compleet. Ik heb een moose gezien. Ik had ontbeten bij Peet en Eef en toen ik terug stiefelde, zag ik m staan. En hij mij. Ik had de tegenwoordigheid van geest het grote beest vast te leggen. Een beetje jammer dat ik nogal hysterisch Olga riep –ik wilde dit natuurmoment graag delen- waardoor de moose er van door ging. Gelukkig hebben we de foto’s nog.


 "Hee, Olga een moose!"

We hadden vandaag een druk programma. Althans Eef had een druk programma. De voorbereidingen voor het verjaardagsfeest van Storm en Eef zondag. De nodige boodschappen moesten worden binnengeroeid en aangezien de Appie hier niet om de hoek zit, gingen we vroeg op pad. Ook stond een koffie-date met Eef d’r vriendin Issy op stapel. Kon ik gelijk even kijken hoe het er met mijn steenkolen Engels voor stond. Nou, dat ging zeker niet onaardig. Issy haar man Brian heeft in het ziekenhuis gelegen lang verhaal, maar waar het nu om draait is dat ik zelfs de medische termen kon volgen. Vond ik al geweldig. Bovendien kon ik er wat one-liners –mijn specialiteit- inknallen, dus dat verliep heel aardig. Een klein doch hilarisch glijertje maakte ik, toen ik Issy verzocht even naar Storms spierballen te kijken. Natuurlijk wist ik dat dat muscels zijn, maar daar kon ik even niet opkomen. Dus kwaakte ik vrolijk: “Look at his balls”, en wees op Storms arm. Dat wijzen was mijn redding anders was het wel een hele toestand geworden. Maar zoals ik zeg: ik boek vooruitgang. Erg leuk om Issy te ontmoeten haar op te halen van haar werk om gezellig koffie te drinken. Ik hou daar van.


Koffie drinken en soep eten met Issy.

Onderweg hadden we best zwaar weer met veel sneeuw. Eef stuurde dapper en trefzeker de Subaru over de Alaskiaanse highway. Ik verbaas me over de tolerantie die er heerst op de snelweg. Niemand lijkt haast te hebben. Geen bumperklevers, wel een enkele ditch diver; een auto die een greppel in is gegleden.

Mijn ogen keek ik uit in de Cosco, de Amerikaanse Makro. Mijn hemel. Daar was echt alles big. Ik heb zakken chips gezien zo groot als een peuter. Maar ook goedkope sportschoenen Fila. Lichtgewicht dus geen enkel probleem in mijn koffer. De Fred Meyer die we daarna bezochten was een grotere variant dan waar we gisteren waren. Ik kijk mijn ogen uit maar ben gelukkig met mijn gesapige Appie op de Langestraat in Hilversum, die zo lekker overzichtelijk is. Die enorme supers kosten me zo enorm veel tijd. Alleen het zoeken al en als ik het dan heb gevonden de keuze tussen twintig varianten van een product. Das hard werken voor een weegschaal als ik.

Vandaag staat een dagje in en om de lodge op het programma. Wellicht spot ik nog een moose. Op mijn verlanglijstje staat ook nog een bald eagle, dus ik stof mijn farviewer weer af.