donderdag 27 november 2014

Ka ziet af van een gigolo

Winterwortels!!!!! Foto: Bob Brekelmans

Een gigolo. "Een gigolo is een mannelijke prostitué; meestal wordt hiermee een man bedoeld die seksuele diensten aan vrouwen levert", legt Wikipedia uit. Van horen zeggen weet ik dat zo'n man, die werkelijk ideaal is, ook met dames gaat eten, een dansje maakt, en daarna niet scheten latend op de bank ligt, maar nog een drankje inschenkt, een toastje smeert enfin, werkelijk alles uit de kast haalt. Of ik daar naar verlang? Nee. Het zou me verschrikkelijk op mijn zenuwen werken. Ik vind het wel een interessante job, dat wel.

Voor www.damespraatjes.nl interviewde Mara gigolo Romeo. Romeo. Ik moet steeds aan het stukgelezen boek van mijn broer denken. Het kinderboek Romeo. Ik zie die hond steeds weer voor me, de laatste dagen.

Ik ben gelukkig met De Man en verlang niet naar een gigolo. Buiten dat zou ik er sowieso te preuts voor zijn. Ik hang liever aan de bar en dis sterke verhalen op, dan dat ik geforceerd.... nou ja laat maar.

Het deed me wel denken aan een onthutsend voorval op de markt. Jaren terug toen ik er een winterwortel kocht.

Lees maar: http://www.damespraatjes.nl/2014/ka-ziet-af-van-een-gigolo




zaterdag 22 november 2014

Ka ziet Stromae

Met een Stromae van karton op de foto.
Even kijken. Tum tummetjes in een bakje. Fles water. Natte doekjes. Portemonnee. Telefoon. Sleutels. Check. We kunnen gaan. Mijn oudste en ik gaan samen met Winay en zijn moeder Mariette naar Stromae. Stromae! Het allereerste concert van mijn oudste ooit. Even dreigde hij met mij naar The Red Hot Chili Peppers te gaan, maar dat telt niet omdat ie toen nog in mijn buik zat. Maar goed. Stromae in Ziggo Dome.

Met kinderen naar een concert vergt nauwkeurige planning en goede inschatting. Je moet zorgen dat je op tijd bent, maar niet te vroeg. Wat moet je in godsnaam met die kinderen doen? Files zien te vermijden, een parkeerplek bemachtigen. Alles gaat goed. We zijn prima op tijd in Amsterdam. Sluiten aan in de rij bij de KFC voor smakelijke kippenhapjes. Mijn oudste en Winay hebben er zin in. Kunnen niet wachten. Schreeuwen ‘Formidable’ over het Bijlmerplein.

“Wilt u uw tas even zelf openmaken?”, vraagt de beveiligingsman. Maar natuurlijk. Die fles water. “Mag niet he?” Ik wijs op mijn oudste. “En als hij nou niet goed wordt?” De beveiligingsman monstert mijn oudste. En bromt. “Nou toe maar, ze doen hier niet zo moeilijk.” Mijn bakje tum tummetjes laat hij ongemoeid. We lopen door en worden aangehouden door de volgende vrolijke beveiliger. “Heeft u oorbescherming voor deze twee heren?”, vraagt hij. Oorbescherming. Oorbescherming. Oh god, die tere kinderoortjes. Nooit aan gedacht. Gelukkig zijn er oordopjes verkrijgbaar.

We zoeken een strategische plek. We staan bij het podium, aan de zijkant. Zodat we bij toestanden snel weg kunnen. De vrolijke vrienden beginnen in te zakken. Het is laat. Druk. En nog niets te doen. Ik tover mijn lichtstaafjes uit mijn tas. Een gouden greep. Het voorprogramma is slecht. Bar slecht.

Maar dan, dan gebeurt het. Stromae op het podium. “Dit is voor het eerst dat ik hem in het echt zie”, toetert mijn oudste in mijn oor. Zijn ogen glimmen. Voor ons staat bewaking. Fijn gevoel. Na het derde nummer worden we naar links gedrukt. Een vrouw is niet goed geworden, mijn oudste volgt het tafereel nauwlettend. Dame op de grond, beveiligers erom heen, medisch personeel erbij. Stromae zingt door. Het loopt gelukkig af met de niet-goed wordende vrouw; ze kan weer lopen. Stromae zingt door. 


Mariette tikt me op mijn schouder. Achter haar breekt een knokpartij uit. De hekken worden opengeklapt, beveiligers springen er trefzeker in. Verdorie. Ik leid mijn oudste af, wil niet dat hij dit ziet. Als ik opkijk, nieuwsgierig als ik ben, is het alsof ik in de videoclip van Beat it ben beland. Ik zie ik een ploeg beveiligers aankomen. Ze lopen alsof ze een choreografie hebben afgesproken. Armen wijd, ferme stappen. Ze trekken een vrouw uit het publiek en grijpen wat kerels hardhandig in hun kraag. Stromae zingt door. Wij vinden het mooi geweest. De sfeer wordt grimmig. Als de rust is weergekeerd, sneaken we uit de zaal. Er komt weer leven in de jongens. “Mam, mogen we even heel hard rennen?”, vraagt mijn oudste. Het antwoord wachten ze niet af. Glimlachend worden ze gadegeslagen door de dames van de garderobe. En Stromae, Stromae zingt door. Alors on danse.

woensdag 19 november 2014

Ka doet altijd mee aan ’t Heerlijk Voorleesavondje

't Heerlijk Voorleesavondje is uitermate geschikt voor een hoofdstukje Pinkeltje...

Voorlezen. Hoe laat het ook is, hoe moe we ook zijn: er wordt voorgelezen. Er zijn avonden dat ik er eigenlijk even geen zin in heb. Ik ben het zat, ik moet nog een klusje doen, mijn boenders zijn liederlijk vervelend, maar dan nog, nog lees ik voor. 

Wie denkt dat ik de enige ben die voorleest, heeft het mooi mis. De Man zit regelmatig in de grote stoel met gestrekte armen hopeloos verouderde verhalen van Pinkeltje te lezen. Waarom met gestrekte armen? Omdat de lettertjes zo verdomd klein zijn.
Voorlezen moet. Ze leren er zoveel van. Woordenschat, intonatie, de liefde voor lezen, kortom: geen gezeur, lezen met die hap. Vanavond, 19 november, roept het Vaders Voor Lezen-elftal (groot)vaders massaal op mee te doen aan ’t Heerlijk Voorleesavondje. Tijdens ’t Heerlijk Voorleesavondje lezen vaders hun kind minimaal 15 minuten voor. Deze avond wordt gehouden in het kader van de Vaderweek die plaats vindt van 17 tot en met 23 november. 

Het Vaders Voor Lezen-elftal bestaat uit Dennis van der Geest, Bram van der Vlugt, Job Cohen, Ronald Giphart, Leo Blokhuis, Beau Van Erven Dorens, Jeffrey Spalburg, Thomas Berge, Eric Corton, Ruben Nicolai en Bastiaan Ragas. 

Tijdens de Vaderweek staat voorlezen – vooral door (groot)vaders – centraal. Vaders lezen minder voor dan moeders, terwijl hun leesvoorbeeld groot effect heeft op het leesgedrag kinderen. 

De boekhandel geeft in de Vaderweek geheel in de sinterklaassfeer een cadeautje weg: het Schoenboekje. Dit cadeautje bevat een prachtig voorleesverhaal van Jacques Vriens waarmee niet alleen vaders maar óók hun kinderen worden verblijd. 
Daarnaast kunnen vaders een speciale online voorleescursus krijgen via bibliotheek.nl waarin vaders tips krijgen om van voorlezen een geweldige ervaring te maken.

Gelukkig leest De Man dus regelmatig voor en weet er telkens weer een feestje van te maken. Zelfs van de ouderwetse avonturen van dat kleine kereltje Pinkeltje. En dat is sport. Topsport!






donderdag 13 november 2014

Ka ziet een snor: Movember!

Nou, ik kan het best hebben, zo'n snor toch? Foto: Bob Brekelmans

Het is Movember. Is het heel erg als ik zeg dat ik wist wat dat inhield? Waarschijnlijk wel. Maar goed nieuws: sinds vorige week weet ik het. Het was op de dag dat De Man naar beneden kwam en iets boven zijn lip had zitten. Zag ik dat nou goed? Hij grijnsde. En zei dat hij zijn snor liet staan. Omdat het Movember is. Oh?

Ik googelde Movember. En middels de site http://nl.movember.com/ het werd me duidelijk:

Een winkel in Barneveld doet vrolijk mee aan Movember.
De Movember Foundation daagt mannen uit om een snor te laten groeien tijdens Movember (voorheen bekend als november), om gesprekken te starten en cruciale fondsen te werven voor gezondheidsprogramma's voor mannen. Tot nu toe lieten we wereldwijd al meer dan 4 miljoen snorren staan, maar we zullen niet stoppen zo lang er serieuze gezondheidsproblemen bij mannen bestaan.

Het moge duidelijk zijn dat het laten staan van een snor voor een kleine aardverschuiving zorgde. Benieuwd? Lees dan meer op http://www.damespraatjes.nl/2014/ka-ziet-een-snor-movember-blog

Mijn oudste kan m best hebben, die snor.

maandag 10 november 2014

Ka valt af bij Health Works Fitness

Dit is Ratna. Zij speelt de komende tijd een belangrijke rol in mijn leven.

Och och. Dat gewicht, dat gewicht. Ik ben altijd al een stevig kind geweest. 'Gezellig' werd dat vroeger genoemd. "He, doe niet zo ongezellig, stamp nou maar gewoon lekker een moorkop naar binnen. Ik word maar een keer 53", kirde mijn tante dan op haar verjaardag terwijl ze een schaal vol zalige moorkoppen onder mijn neus hield. Omdat ik niet ongezellig wilde doen, ging ik het gevecht met de moorkop aan. Heerlijk.

Nou ja goed. En nu ben ik 42. Tien jaar geleden stopte ik met roken. Kwam een best vrachtje aan. Vervolgens kreeg ik twee kinderen. Kwam er nog zo'n vracht bij. Het werd te veel Ka. Mijn knieën gingen zeer doen. Alles zat me net ff te strak. Dit kon zo niet langer. Ik moest wat doen. Ik klopte aan bij een diëtiste. Beste besluit ever. In vier jaar tijd verloor ik 20 kilo. Vorig jaar namen we afscheid, de diëtiste en ik. En ik houd het redelijk vol omdat ik zo'n plezier in sporten heb.

Ik sport bij Health Works Fitness op het Mediapark en heb het zo naar mijn zin. Lekker bodypumpen, snoeihard spinnen.

Ik vond het mooi geweest. Ik moest echt even pas op de plaats maken wat gewicht betreft. En daar ben ik nu druk mee. Hoe? Lees maar:

http://www.damespraatjes.nl/2014/ka-valt-af-deel-1

donderdag 6 november 2014

Ka eet geen krekels

Aaaarrggghhh. Een krekel. Gadverdamme.
Toch liggen ze binnenkort in de schappen van de Jumbo. Foto: Bob Brekelmans

Ik woon vlakbij een C1000. Niet helemaal mijn winkel wat gezelligheid betreft, maar wel wat brood en aanbiedingen betreft. Het lekkerste brood kwam bij de C1000 vandaan. Sinds anderhalve week is de C1000 dicht, en wordt sindsdien zo ongeveer dag en nacht bevolkt door werklui. Zij toveren de super om in een Jumbo. Ook niet helemaal mijn winkel. Al was het alleen maar omdat ik niet van de kleur geel houd. In combinatie met zwart doet het me denken aan een bij en daar zit ik ook niet op te wachten. En dan ben ik gelijk bij het onderwerp waar ik naar toe wil: insecten.

Want vanaf volgend jaar legt Jumbo insecten in de schappen. Wasmotlarven, meelwormen en buffalowormen, gaan hopsa, in de verkoop. Ik gruwel daar van. Dan kan er enorm veel eiwitten in die kleine crispy larven zitten, dat zit in een ei of bakje magere kwark ook. Gadverdamme. Het geluid van zo'n krakend karkasje van een wasmotlarf.... Nee. 

Als de Jumbo bij mij om de hoek over een kleine week opengaat, houd ik de insectenschappen nauwlettend in de gaten. Stel dat we zo'n vlotte Jumbo hebben die niet kan wachten tot begin volgend jaar en die larven vast in de winkel gooit. Vrees dat ik mijn brood en aanbiedingen bij een andere super moet gaan halen....

Er zijn overigens nog meer voedingsmiddelen die ik niet naar binnen kan krijgen zonder te kokhalzen. Kaas is er een van. Zo werd ik jaren terug zo ongeveer een Frans restaurant uitgezet. Benieuwd waarom?