Ka leest Oei ik groei!

Baby's huilen best veel.
Dit is mijn oudste of kleinste, daar wil ik van af zijn, maar soms werd ik radeloos van zijn gehuil!
Oei ik groei bracht vaak uitkomst...

Mijn boenders zijn nu 5 en 7. En huilen als ze heel hard vallen. Soms ook als ze hun zin niet krijgen. Of als ze onheus worden bejegend. Logisch. Toen het van die kleine frisruikende baby's waren huilden ze vaak. Waarom? Geen idee. Vooral bij mijn oudste zat ik geregeld met mijn handen in mijn haar. Wat was er nou? Ga nou slapen. Ik ben moe. Ik ben het zat. Ik wil rust. Geen krijsende baby in een wieg. Ik liep het rijtje af. Schone luier. Gegeten. Juiste temperatuur. Check. Nou. Why crying?

Van een vriendin kreeg ik, toen ik het allemaal niet meer zag zitten en nooit maar dan ook nooit meer een tweede baby wilde, het boek Oei ik groei. Een soort bijbel voor jonge ouders zeg maar. Daar werd ik een stuk wijzer van. Ik las over de verschillende sprongetjes die mijn baby maakte. En dat dat met de nodige frustratie ging. Oke. Ik kreeg begrip voor dat krijsende mini-mensje.

Wat fijn! Het werd voor ons allemaal een stuk aangenamer. Benieuwd hoe dat alles verder ging?
Lees dan mijn blog: http://www.damespraatjes.nl/2014/ka-leest-oei-ik-groei