Mijn boenders zijn schatjes. Vier en zes jaar. Ze houden van hun moeder met heel hun hart en ziel. Ik ben hun held. Hun veilige baken. Hun rots in de branding. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Er komt een dag dat dat over is. Dat ik een zeiksnor ben. Een oud vel dat er niets van snapt. Dat ik niet zo stom moet doen omdat ze zich schamen voor mij. Verdorie. Daar kijk ik niet naar uit.
Ik heb een boek gekocht en gelezen. Pubers! heet het. Gerard Janssen schreef deze handleiding voor ouders. Leuk! En nuttig. Ik heb er een blog over geschreven. Op www.damespraatjes.nl Lezen maar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten